همیشه باغبانان توصیه می کنند که مواظب باشیم گل های خیار بدون اینکه میوه بدهند نیوفتند. بوته خیار اصولا گل دهی زیادی دارد. از لحاظ ژنتیک گیاهی، خیار و راسته این میوه گلهای نر و ماده دارند. از طریق گره افشانی شکوفه های نر، شکوفه های ماده باردار می شوند. گل های نر پس از انجام وظیفه خود از بوته جدا شده ولی در عوض گل های ماده به میوه تبدیل می شوند. این همان نکته مهم می باشد. خیار با نام علمی Cucumis sativus متعلق به خانواده کدوئیان می باشد. این گیاه علفی و یکساله بومی آسیا و آفریقا بوده و گل های نر و ماده به صورت جدا بر روی یک پایه قرار دارند. خانواده کدوئیان با داشتن ارقام بسیار زیادی از جمله کدو، هندوانه، طالبی و … از دیرباز مورد استفاده انسان ها قرار گرفته است.
تولید گل و میوه خیار
۱۰-۲۰ گل اول بوته خیار همواره نر می باشد. تولید گل های نر ۱۰ روز قبل از تولید شکوفه های ماده همچنان تولید می شود. برای اینکه گل ها به میوه تبدیل شوند، باید گرده نر به گل های ماده منتقل شود به اصلاح همان گرده افشانی. که این کار مهم را زنبورها و حشرات دیگر انجام میدهند. آنها با پرواز کردن و جمع کردن شهد گل روی گل های ماده و نر جابه جا می شوند و باعث ایجاد میوه می شوند.
اگر همه گل های ریخته شدند و بوته شما میوه ای تولید نکرد بدانید که عمل گرده افشانی به خوبی انجام نشده است. البته استثنایی هم در این مورد موجود است. گونههای Gynoecious و parthenocarpic ،جز این موارد هستند. در خیارهای گونه Gynoecious اغلب گلها ماده بوده و گرده افشانی از طرف گلهای نر دیگر انجام خواهد شد. در خیارهای گونه parthenocarpic اصلا گل نر وجود نداشته و تمام گلها ماده بوده و میوه این محصولات بدون تخمه و دانه است. بذرهای این نوع خیار مخصوص بوده و مناسب کشت گلخانهای هستند.
مراحل رشد و نمو خیار
رشد رویشی خیار شامل دو مرحله است. در مرحله اول ابتدا رشد مستقیم صورت می گیرد که با ظهور اولین برگ هاي واقعی آغاز می شود و با ظهور گره پنجم و یا ششم خاتمه می یابد. مرحله دوم رشد رونده است که از گره ششم به بعد شروع میشود. بعد از آن شاخه هاي جانبی از محور اصلی ظاهر میشود و ساقه اصلی به رشد خود ادامه میدهد.
معمولا خیار گلخانه اي در مواجهه با تنش خشکی زود به گل رفته و گل هاي زیادي تولید می کند. در ارقام پرگل، این مسئله قدري مشکل آفرین است چون در زمانی که عمدا به بوته تنش داده میشود تا سیستم ریشه آن توسعه کافی یابد، مشاهده میشود که پس از آبیاري، بوته به گل می نشیند. این مسئله در زمانی که سطوح برگ کافی براي بوته خیار ایجاد نشده، موجب تولید خیارهاي جوان زیاد شده و در نهایت موجب ریزش گل یا سقط میوه شده و باعث ضعف گیاه جوان می شود. بنابراین ارقام پرگل نباید چندان دچار تنش خشکی شوند.
شرایط اقلیمی
خیار گلخانه اي براي رشد، به رطوبت نسبی 85-80 درصد نیاز دارد. رطوبت نسبی مورد نیاز و ایده آل براي خیار به ویژه در زمان تولید، 70 % است.
رطوبت نسبی زیاد هوا عموما برای رشد گیاهان مناسب است، با وجود این رشد فصلی گیاهان به رطوبت نسبی متوسط و یا حتی پایین ترین هم می تواند صورت بگیرد. گیاهان می توانند خود را با رطوبت نسبی هوا از کمترین تا بیشترین مقدار سازگار کنند و به رطوبت نسبی زیاد و تغییرات همیشگی آن حساس نمی باشند. وقتی که گیاهان در شرایط رطوبت نسبی زیاد با تغییرات شدید رشد نمایند.
در ضمن شرایط گیاهان نسبت به رطوبت نسبی حساسیت نشان می دهند. از اثرات مضر رطوبت نسبی زیاد میتوان گسترش بیماری های خاص و کاهش مقاومت نبات به کم آبی ذکر نمود که افزایش خطرات ناشی از تنش کم آبی را بدنبال خواهد داشت، کاهش میزان تبخیر و تعرق نبات سبب کاهش جذب و انتقال عناصر غذائی می شوند. برای مثال جذب و انتقال کلسیم به میوه و برگ ها کاهش می یابد. در شرایط رطوبت نسبی پائین هوا، در صورتی که آبیاری به موقع انجام نشود رشد گیاه دچار اشکال خواهد شد.
خیار در مقابل سرما حساس است و عاداتی شبیه گیاهان نیمه گرمسیري دارد. حداقل دما براي جوانه زدن بذر خیار ، 12 درجه سانتیگراد و براي رشد و نمو، بالاي 10 درجه سانتیگراد است. جوانه زدن خیار در دماي بالاتر از 12 درجه سانتیگراد شروع میشود ولی جوانه زدن در دماي 20 الی 25 درجه سانتیگراد با سرعت بیشتر و طی مدت کوتاه تري انجام می شود.
مناسبترین دما براي خیار 25-20 درجه سانتی گراد و دمای 32-30 هم مناسب رشد طبیعی خیار است . کاهش دما به زیر 18 سانتیگراد است که تا 32 درجه سانتیگراد رشد خیار را کند میکند به طوریکه در پایینتر از 10 درجه سانتیگراد رشد سریعاً کند شده و در دماي نزدیک به صفر درجه سانتیگراد فعالیت بوته ها به کلی متوقف شده و در صورت ادامه به خاطر سرمازدگی، بوته ها از بین میروند. خیار به شدت نور زیادي نیاز ندارد و به طور متوسط نوري معادل 10000 لوکس کافی است. این گیاه به طول روز حساس نیست اما میزان نور دریافتی میتواند در ریزش گل موثر باشد.
دما یکی از عوامل اصلی در افزایش رشد رویشی، شروع گلدهی، رشد میوه و کیفیت میوه می باشد، سرعت رشد در محصول به متوسط دمای بالای 24 درجه سانتی گرادبستگی دارد. تغییرات زیادی در دمای هوای شبانه روز اتفاق می افتد. بیشترین تولید میوه در دمای شبانه 19- 20 و دمای روزانه 25 تا 28 درجه سانتی گراد بدست می آید. یکی از عوامل ریزش گل نیز دمای بالای 35 درجه است.
نکته: علت اینکه دمای شب در گلخانه نباید زیاد بالا باشد، این است که گیاه در شب فتوسنتز نمی کند و گرمای بیش از حد در گلخانه میزان تنفس و تعرق را افزایش داده و مواد ذخیره ای موجود در گیاه بیهوده به مصرف می رسد. این عمل باعث افزایش رشد شاخ و برگ خیار می شود که کاهش تولید میوه را بدنبال دارد. چنانچه هوای گلخانه از درجه حرارت مطلوب پایین تر باشد رشد بوته ها کم می شود و در صورت ادامه این روند میوه ها کوچک باقی می مانند. چنانچه درجه حرارت گلخانه بطور ناگهانی تنزیل کند، میوه ها بد شکل شده و تمام یا قسمتی از میوه ها کم رنگ می شوند.
آبیاری
خیار به علت سیستم ریشه ای خود به آب زیادی در طول دوره رشد نیاز دارد و پس از ظهور گل ها این نیاز بیشترین حد خود می رسد. رطوبت خاک باید به مقدار مناسب و به طور تدریجی به خاک اضافه شود. آبیاری مناسب هم رشد را افزایش می دهد. معمولاً بیشترین مقدار آب مصرفی در فصول گرم و خشک می باشد. آب مورد استفاده برای خیار بایستی دارای کیفیت مناسب بوده و به مقدار کافی در دسترس باشد. در مقاوم سازی نشاء ها باید اولین آبیاری به صورت سنگین صورت گیرد و آبیاری بعدی حدود ۳ تا ۴ هفته بعد انجام شود تا ریشه های اصلی گیاه به خوبی در خاک نفوذ کند و به خوبی بوته ها استقرار یابند. میزان هدایت الکتریکی آب باید کمتر از ۲ دسی زیمنس بر متر باشد. آبیاری زیاد نیز گاهی باعث ریزش گل در خیار می شود.
گل دهی
طی فصل رشد، مهمترین عنصر مورد نیاز خیار گلخانه اي نیتروژن است . بیشترین نیاز خیار گلخانه اي به نیتروژن در زمان گلدهی است . این عنصر باید توسط آب، در هر آبیاري از مواد کودي محلول تامین شود. کاراترین روش فراهم کردن آب و نیتروژن در کشت خاکی و غیر خاکی از طریق آبیاري قطره اي است. استفاده زیاد از این عنصر قبل از دوره گلدهی باعث تأخیر در رسیدن، کاهش گلدهی و عملکرد گیاه می شود. پروتئین اصلی گیاهان در دوره رویشی از طریق دو منبع نیتروژن شامل نیتروژن حاصل از تجزیه مواد آلی و کودهاي نیتروژن دار تأمین می شود. در محیط هاي کشت بدون خاك گیاه باید با عناصر غذایی موجود در محلول تغذیه شود.
شناسایی گلهای نر و ماده خیار
گلهای ماده دارای قسمتی شبیه یک خیار کوچک، در زیر گل هستند. این قسمت تخمدان است که حاوی مقادیر زیادی تخمک آماده باروری میباشد. اما گلهای نر دارای پرچمهای بلند زیر گلبرگ هستند. هر کدام از آنها حاوی کیسههای پر شده حاوی گرده هستند (که به آن anther نیز گفته میشود) که گلهای ماده را بارور میکنند.
ریزش گل خیار
افتادن گلهای نر خیار کاملا طبیعی است. چون فرایند گرده افشانی خود را انجام داده اند. حتی برخی گلهای نر که تازه رسیده اند، قبل از رسیدن گلهای ماده یا حتی رشد اولین میوه سقوط خواهند کرد و سپس آن گلهای نر که کار باروری خود را انجام می دهند سقوط می کنند که نشان دهنده گرده افشانی موفقیت آمیز بوده است. افتادن گلهای ماده پس از رشد به اندازه میوه نیز کاملا طبیعی است.
ریزش گل خیار علاوه بر ژنتیک، متاثر از عوامل محیطی، شدت تابش و تغذیه نیز می باشد. بدین ترتیب که تعداد گل های نر با روزهای بلند، شدت تابش زیاد و دمای زیاد هوا، افزایش می یابد. بر خلاف آن در روزهای کوتاه، شدت تابش کم و دمای پایین افزایش گل های ماده در خیار را شاهد خواهیم بود.
گل های نر در بوته خیار به صورت گروهی و زودتر از گل ماده ظاهر می شوند. گل های نر خیار با دم گل ظریف تر و تعداد بالا قابل شناسایی هستند در صورتی که گل های ماده خیار ایجاد شده با داشتن دمگل درشت تر و قرار گرفتن به صورت انفرادی در بوته مشخص می شوند. به صورت طبیعی ریزش گل های نر پس از گرده افشانی در بوته خیار اتفاق می افتد. گل های ماده در صورت داشتن شرایط مناسب رشدی و تغذیه کامل به شرط گرده افشانی بر روی بوته می مانند و تولید محصول می نمایند.
گل های ماده در بوته خیار با گرده افشانی حشرات بارور می شوند. در صورت عدم باروری موفق یا عدم شرایط تغذیه و رشدی مناسب بوته خیار این گل ها شروع به ریزش می کنند. ریزش گل های نر طبیعی است ولی ریزش گل های ماده می تواند کشاورزان را نگران کند.
برخی از حشره کشهای معمولی مانند کارباریل برای زنبورها بسیار سمی هستند و همچنین می توانند جمعیت میوه تولیدی گل را کاهش دهند. اگر استفاده از حشره کش ضروری باشد، سعی کنید آنها را در طول دوره های آب و هوای سرد یا زمانی که زنبورها فعال نیستند برای جلوگیری از تاثیر بر میزان تولید میوه، استفاده کنید.
ریزش گل خیار می تواند دارای عوامل متعددی باشد. که می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- ریزش گل های بارور نشده
عدم تلقیح به موقع و مناسب می تواند باعث ریزش گل های ماده شود. گل های نر خیار قبل از گل های ماده شروع به رشد کرده و بر روی بوته ظاهر می شوند. با ظهور گل های ماده، گرده افشانی توسط حشرات آغاز می شود. با وجود زنبور گرده افشان و دیگر حشراتی که در این کار نقش دارند می توان انتظار باروری مطلوب داشت. در هر شرایطی که هر کدام از این زنجیره قطع شود باروری اتفاق نمی افتد. نتیجه آن ریزش گل خیار خواهد بود.
با اصلاح نژادی که به مرور زمان بر روی بوته های خیار انجام شده ارقامی پارتنوکارپ به بازار معرفی شدند. این ارقام می توانند در صورت نبود گرده نر رشد کرده و محصول تولید کنند. در صورت استفاده از این ارقام باید توجه داشت که از انتقال گرده خیارهای باغ های مجاور جلوگیری شود. در صورت گرده افشانی این ارقام خیارهای کوزه ای شکل و نامتناسب تولید می شود که بازار پسندی پایینی دارند.
2- پوسیدگی ریشه بوته خیار
زمانی که ریشه گیاه دچار پوسیدگی می شود روند انتقال مواد غذایی به گیاه مختل شده و رشد و نمو کاهش می یابد. یکی از ابتدایی ترین واکنش های خیار به پوسیدگی ریشه ریزش گل های خیار است. باید بدانیم که گیاه در زمان باروری و میوه دهی به تغذیه کامل نیاز دارد و بیش بود و کمبود هر عنصری می تواند باعث ریزش گل شود. حال اگر فرض کنیم مواد غذایی کاملا برنامه ریزی شده و طبق استاندارد و آزمون خاک در اختیار گیاه قرار داشته باشد ولی ریشه نتواند این مواد را دریافت کند ریزش گل خیار اتفاق می افتد.
پوسیدگی ریشه بوته خیار چه زمانی اتفاق می افتد؟
یکی از دلایل پوسیدگی ریشه بیماری قارچی است که باعث مرگ گیاهچه در مرحله نشاء و پوسیدگی طوقه و ریشه در خیارهای بالغ می شود. بیماری پوسیدگی ریشه زمانی اتفاق می افتد که مدیریت زراعی مناسبی انجام نشده، خاک آلوده باشد، رطوبت بالا و دما مناسب نباشد یا از خزانه و مکان دیگر همراه با آب آبیاری به گیاه برسد. در هر صورت با ظهور این مشکل ریزش گل خیار را شاهد خواهیم بود. برای جلوگیری از این مشکل می توان از آب آبیاری مناسب عاری از عامل بیماری زا یا آبیاری تحت فشار استفاده کرد. در روش آبیاری جوی و پشته بهتر است بوته ها در قسمت بالای پشته قرار گیرند تا در صورت وجود قارچ های عامل بیماری با طوقه گیاه در تماس نباشند. در روش شیمیایی می توان از قارچ کش ها استفاده کرد.
3- نقش شرایط محیطی در ریزش گل خیار
گیاهان در شرایط محیطی و خاکی مناسب رشد کرده بارور شده و به محصول نهایی می رسند. در این بین اگر هر یک از شرایط رشدی مانند شوری آب و خاک، PH آب و خاک، شرایط دمای روز و شب، مقدار تابش نور خورشید و … مناسب نباشد به گیاه تنش وارد شده و ریزش گل خیار و کاهش کمیت و کیفیت محصول را در پی خواهد داشت.
الف) شوری آب و خاک
یکی از دلایل اصلی که ریشه گیاهان نمی تواند مواد غذایی جذب نماید شوری خاک است. افزایش EC خاک و آب باعث عدم کارایی ریشه می شود و یکی از عوامل غیر مستقیم در ریزش گل های خیار است. در نبود مواد غذایی بوته خیار ضعیف شده و گل ها شروع به ریزش می کنند و از کمیت محصول کاسته می شود. بهترین کار در این شرایط اصلاح EC خاک می باشد. هر چه مقدار EC کمتر باشد کیفیت آب و خاک از لحاظ شوری بهتر است ولی اکثر گیاهان EC تا سطح 3 دسی زیمنس را می توانند تحمل کنند.
ب) PH آب و خاک
هر گیاهی در PH مناسب می تواند مواد غذایی لازم را جذب و به رشد خود ادامه دهد. در صورت بالا یا پایینتر بودن PH از سطح استاندارد جذب مواد غذایی و آب به درون گیاه مختل شده و عوارضی چون ریزش گل خیار را در پی خواهد داشت. با تنظیم کننده های PH می توان مقدار پی اچ را تنظیم و به بهبود شرایط رشد کمک کرد. PH مناسب خاک برای خیار در بازه 5 الی 7.5 می باشد.
ج) دمای مناسب رشد و گلدهی خیار
خیار گیاهی حساس به سرماست و حداقل دمای مناسب برای جوانه زنی خیار 12 درجه می باشد. در زمان رشد و نمو بوته خیار دما نباید به زیر 10 درجه سانتی گراد برسد. بهترین دما برای رشد خیار در بازه بین 20 الی 25 درجه می باشد. بیشترین تولید محصول خیار در دمای شبانه 20 درجه و دمای روزانه بین 25 الی 28 درجه سانتی گراد بدست می آید. بیشترین ریزش گل خیار در دمای بالای 35 درجه و پایینتر از 10 درجه اتفاق می افتد.
هر گونه تنش دمایی و اختلاف زیاد دمای شب و روز می تواند باعث ریزش گل های خیار شود.
د) تابش نور خورشید
مقدار تابش مناسب می تواند به تقویت بوته خیار از طریق افزایش فتوسنتز کمک کند. با افزایش فتوسنتز و افزایش مواد غذایی در بوته خیار، گلدهی و محصول دهی خیار افزایش پیدا کرده و کیفیت محصول افزایش می یابد. در شرایط عکس، زمانی که مقدار تابش کاسته می شود، علاوه بر سستی بوته شاهد ریزش گل های خیار نیز خواهیم بود.
4- ریزش گل خیار با هجوم آفات
الف)شته از شیره ی گیاه برای تغذیه خود استفاده می کند و به همین دلیل باعث توقف رشد گیاه می شود. ریزش گل خیار و عدم رشد میوه از عوارض حمله شته به خیار می باشد. زمانی که شته از گیاه تغذیه می کند می تواند بیماری های ویروسی را نیز منتشر کند.
ب) کنه ها نیز با تغذیه از شیره پرورده بوته خیار باعث ضعیف شدن آن می شود. در این بین اگر گیاه در زمان گلدهی باشد با ضعیف شدن گیاه گل های خیار شروع به ریزش کرده و می تواند در عملکرد تاثیر منفی داشته باشد.
ج)تریپس یک از کوچکترین حشرات بالدار است که یکی از مهمترین مکان های فعالیت آنها گل های خیار است. تریپس می تواند برگ های جوان را نیز آلوده کند. به مرور زمان با تغذیه تریپس از گیاه، شیره پرورده کاهش پیدا کرده و بوته خیار ضعیف می شود. تریپس باعث بد فرمی گل خیار و میوه شده و در ریزش گل خیار نقش دارد.
باید به این نکته توجه کرد که کنه و تریپس حشرات جونده ای هستند که با از بین بردن و تغذیه برگ های خیار باعث کاهش سبزینگی بوته شده و در پی آن ریشه ضعیف و مستعد پوسیدگی می شود. زمانی که ریشه نتواند کار خود را به درستی انجام دهد گل ها شروع به ریزش می کنند.
پیشنهاد سایت رویان برای مقابله با ریزش گل، بدشکلی، زردی و پلاسیدگی میوه خیار
در زمانی که گل ها شروع به ریزش کردند و علائم بیماری مانند گرد و خاکی شدن برگ ها، ایجاد نقاط قهوه ای نکروزه بر روی برگ ها دیده شدند، می توانید از سموم آبامکتین و دلتامترین به صورت محلولپاشی استفاده کرد.
پس از استفاده از این سموم حتما در اولین آبیاری پس از سمپاشی، استفاده از کوپر اکسی کلراید به همراه هیومیک اسید توصیه می شود. کوپراکسی کلراید با هیومیک اسید مخلوط کرده و همراه با آب آبیاری و به صورت خاکی مصرف کنید.
نکات مهمی که باید در این بازه زمانی رعایت کرد:
از مصرف کود دامی بپرهیزید.
کودهای نیتروژنه و سفید به هیچ عنوان مصرف نشود.
آبیاری با آب شور انجام نشود.
برای مقاوم سازی گیاه حتما از اسیدهای آمینه استفاده شود. کود 30-5-15 هورتی گرو و 36-12-12 کمبی فست به تقویت گیاه کمک کرده و از ریزش گل خیار، بد شکلی، زردی و پلاسیدگی محصول خیار در اوایل رشد می کاهد.
کمک به گرده افشانی خیار
زمانی که عمل گرده افشانی درست انجام نمی شود یا حشرات و زنبورهای کمی اطراف بوته ما می باشند که نمی توانند کار گرده افشانی را انجام دهند برای جلوگیری از ریزش گل های ماده کارهای بسیاری زیادی می شود انجام داد . مثلا با استفاده از یک قلم مو نقاشی یا گوش پاک کن گردههای نر را به گل ماده منتقل کنید. یا از گیاهانی مثل گشنیز، بومادران، شبدر شیرین و نعنای تند در کنار خیارها بکارید تا جمع آوری حشرات در آن منطقه بیشتر شود. این گیاهان علاوه بر کمک به گرده افشانی با جذب حشرات مفید میتوانند از افات طبیعی بوته خیار نیز جلوگیری کنند.
تمامی عوامل ذکر شده می تواند در ریزش گل در خیار موثر باشد. اما عوامل زیر از جمله محتمل ترین دلایل ریزش غیر طبیعی گل ها در خیار است:
کودهاي فسفاته در خیار موجب افزایش سطح ریشه، گلدهی زود هنگام و در صورت مصرف زیاد موجب گلدهی بیش از اندازه بوته خیار می شود، که بعدا موجب ریزش شدید میوه می شود. تناسب بین سه عنصر نیتروژن ، فسفر و پتاسیم در تنظیم رشد رویشی و زایشی بوته خیار بسیار مهم است. پتاسیم موجب رشد رویشی، افزایش سطح برگ، و درشت شدن میوه می شود. افزایش بیش از اندازه آن در خاك موجب کمبود کلسیم و منیزیم می شود. به خصوص در کشت هیدروپونیک نسبت بین کلسیم و پتاسیم بسیار مهم است
مصرف اوره فسفات فقط در کشت خاکی توصیه می گردد و در کشت هیدورپونیک قابل مصرف نیست. استفاده از کود فسفاته زیاد در مرحله گلدهی یا استفاده زود هنگام در اوایل کشت موجب گلدهی زیاد خیار در ارقام پر گل شده و سقط شدید میوه یا میوه کوري را به همراه دارد. بنابراین مصرف کود فسفاته باید به اندازه و بر اساس آزمون خاك باشد. در صورتی که میزان فسفر فراهم خاك بیش از 50 میلی گرم در کیلوگرم باشد باید از مصرف کود فسفاته خودداري کرد.
معمولا در گلخانه کودهاي با نسبت فرمولی فسفر بالا در اوایل فصل براي ریشه دهی بهتر بوته خیار و در زمانی که لازم باشد در گیاه گلدهی القاء شود استفاده می شود. کودهاي با درصد نیتروژن بالا براي رشد بوته و کودهاي با درصد پتاسیم بالا در زمان اوج رشد رویشی و در زمان پرشدن و درشت شدن میوه خیار، بسیار مورد نیاز است. همچنین در کمبود فسفر، برگ ها کوچک و توسعه نیافته، گل ها بسیار کم، رشد پیچک کم و ساقه نازك میشود.
کلسیم در برگ هاي مسن تر رسوب می کند اما کمبود آن در جوان ترین برگ ها و نقاط رشد قابل مشاهده است. برگ ها ظاهري پیچ خورده و سوخته دارند و ممکن است به شکل فنجان رو به پایین ظاهر شوند. برگهاي مسن تر و بالغ معمولا متاثر نمی شوند. در کمبود شدید کلسیم ،گلها عقیم و نقاط رشد می میرند. میوه ها در گیاهان دچار کمبود کوچک تر و بی مزه هستند و رشد انتهایی آنها عقیم می ماند.
کمبود روي موجب کاهش رشد ریشه و گلدهی در بوته خیار شده و کمبود آن مریستم انتهایی گیاه را مختل می کند. کمبود روي در گیاه، سبب رزد شدن و مثلثی شدن برگهاي خیار می شود. کمبود روي با محلولپاشی سولفات روي با غلظت 3 در هزار به راحتی برطرف می شود.
مصرف زیاد نیتروژن باعث توقف رشد، کوتاه شدن فاصله میان گره ها، سخت و ضخیم شدن ساقه ها، ایجاد توده اي از پیچک ها، کوتاه شدن ساقه هاي جانبی،کاهش گلدهی و کوچک شدن میوه ها می شود.
دیدگاه ها 0
درباره این مطلب دیدگاهی ارسال کنید